Bir hekim bir hastaya gider ve ona şunu söyler: 
“Sıtmanız var. Bugün hiçbir şey yemeyiniz ve yalnız su içiniz.” 
Hasta ona inanır teşekkür eder ve ücretini verir. 
Filozof da bir cahile şöyle der: 
“Azgın arzularınızın sonu yok. Endişeleriniz adi ve sefildir. Kanaatleriniz sahtedir, yanlıştır.”
Cahil öfkelenerek çıkıp gider ve tahkir edildiğinin söyler. 
Bu fark nereden geliyor? 
Çünkü hasta ağrısını duyar, fakat cahil bu acıyı duymaz. 

— Epiktetos, Düşünceler ve Sohbetler

“Hükümet tabibiyim” dedim,
hükümet ne yanlış yaptıysa azıcık yapıştı üstüme.
“Halkın tabibiyim” dedim,
halkta ne yanlış varsa sindi üstüme.
“Ne hükümet ne de halk tabibi değilim, insan tabibiyim” dedim.
İç ses yapıştırdı cevabı;
“Beşer şaşar, her şeyi alınma üstüne!”