Mutluluk, Mutlu olabilmekte

Mutluluk;
Bazen bir tebessümde
Bazen bir tas sıcak yemekte
Bir lokma ekmekte,
Bir fakiri sevindirmekte
Bir dostun seni ziyaretinde
Birkaç dakikalık sohbetinde
Bazen bir samimi öpücükte
Ailenle geçirdiğin anlarda
Çocugunun sana bakışında
Onu kucağında uyuttuğunda
Bazen sadece görebilmekte
Duyabilmekte, yürüyebilmekte
Bazen ise sadece istemekte
Mutlu olabilmekte




Mutluluk hak edilmeli kazanılmalı ve paylaşılmalıdır. Mutluluk paylaştıkça güzeldir. Paylaştıkça artan bir duygudur mutluluk. Ama mutluluğu nasıl kazanmalıyız nasıl hak etmeliyiz? 

Her insan mutlu olamaz. Mutlu olmak için bilinçli olacak, yaşayacak hayatını. Ama hayatımı yaşıyorum diyen gençler gibi değil. İnsan kendine saygı duydukça hayat güzelleşir. Başkalarına da saygı duydukça mutluluk gelir peşinden. Peki insan kendine nasıl saygı duyar? Siz kendinize saygı duyuyor musunuz? Saygı duymak için ilk önce kendi yaptıklarınızı iç dünyanızda yorumlamalı onları onaylamalısınız.Bu onayladığınız davranışlarınızı ve yaptıklarınızı çevrenizdekiler de onaylamalı. Onlardan da olumlu tepiler almalısınız. İnsanlar size saygı duymalı ve onlar size saygı duyarken sizde onlara ve kendinize saygı göstermelisiniz. Unutmamak gerekir ki saygı içten gelen bir duygudur. Saygı kazanılır. Ama saygı kazanmak için önce kendinize saygı duymalısınız. 

Hayat nasıl birşey ki içinde mutlu olacaksın. Hayatta ki mutluluk gelip geçicidir. Bize edebi mutluluk için bir örnektir. Ondan dolayıdır ki hayattaki mutluluklar çok uzun sürmüyor. İnsan mutlu olmak istiyorsa dünya da mutluluğu arayacak. Onu kazanacak. Ama mutlulğu kaybettiğinde de üzülmeyecek. Çünkü sonsuz mutluluk onu beklediğini bilecek.

Sonsuz mutlulugu ise insanoğlu sonsuz kudreti olandan isteyecek. Onun emir ve yasaklarına uyacak. Gönderdiklerine razı olacak. Onun sevdiklerini sevecek. Onu sevenleri de sevecek. ona ulaşmak için vesileler arayacak ve bu vesilelere sıkı sıkı bağlanacak. 

Tolstoy' un mutluluk için söylediklerine bakarsak acaba okuduğu "Hz. Muhammed'in Hadisleri" kitabından sonra ne düşünüyor diye tekrar sormak isterdim.

Her insan mutlu olamaz...
Çünkü gereğinden fazla özler dünü,
Hak ettiğinden fazla düşünür yarını,
Ve hiç hak etmediği kadar bilinçsizce yaşar bugünü...

Her insan mutlu olamaz...
Çünkü gereğinden fazla özler hayatından çıkanları,
Hak ettiğinden daha büyük umutla bekler hayatına girecekleri,
Ve asla göremez yanı başındakileri...
                                                                      Tolstoy