Ben, gri gökyüzünü, yağmuru seviyorum 

Sokakları, yayaların kasvetli yüzlerini. 

Ve ben ruhumun bir patlak vermesiyle bağırıyorum: 

Ben bu şehrin sönmüş ışıklarını seviyorum! 

İçinde kutsal yaşamların depolanan tarihini, 

İçinde eşsiz kaderi ve parlayan güzel günleri. 

Tabi ki güzellikleri var şehrin ama 

Biraz uykulu, ve bucaksız soğuk 

Uyanmak için yardımcı olur bu şehir hep 

Ve tüm hatalarını gün gibi anlamak için 

Ve birbiri ardına, ben, sen, o uyanacağız 

Bir kez daha kalabalığın akışında boğularak.