Uçurumun kenarında yürümenin cazibesi var. 
Çok doğru değil ama belirsiz ve tehlikeli... 
Bir cinnet sınırına varmaya bir adım var. 
Kesinlikle yalnız. Çıplak. Savunmasız. 
Tamamen kendinden... 
Yapma... 
Ve.. delilik? Ben deli miyim? 
Oh, buna gülme? Artık yok. 
Onlar benim dünyamın saçma olduğunu düşünüyor, susuyorlar. 
Onlar, beni yakından izlerken durmak istiyorum. 
Dar, karanlık koridorlarında bana yardım ediyor. 
Ama kendi ellerini çözmesini öğrendim. 
Bu bağlar pamuktan, bu nedenle güçlü değiller. 
Dudaklarınız engel oluyor, 
Aptalda olsa, öpmek istememe. 
Sadece bana çok sert çıkma. 
Aşk acısı bende çok iyi biliniyor... 
Hatta genç yüreğime bak ve anlayacaksın 
Yaşadıkça bir daha böyle hata yapmaz..! 
Eğer seni seçerse, 
Çiçek çiçek olarak kalır.