Ben belkide en çok eylülü severim. Çünkü en güzel o zaman kokar yağmur sonrası toprak. Ben en çok yağmur sonrası toprak kokusunu severim Leyla. Benim inancım odur ki sen cennetten yeryüzüne düşünce gökler ağladı. Saçlarını okşayan yağmur damlalarına saçının kokusu sindi. Sonra toprağa ilham verdi o damlalar ve yağmur sonrası hep sen koktu toprak. Gerçi tam karşılı değil ama ilhamını saçlarının kokusundan aldığı kesin toprağın. Haklısın hiç koklamak nasip olmadı saçlarını ama benim inancım bu. Görmeden inanmıyor muyuz Allah'a ? Hiç bitmese keşke Eylül daha az özlerim o zaman seni. Daha az sigara, daha az çay, daha çok uyku… Çok yoruldum Leyla kısacık bir Eylül yetmiyor bana. Sahi ne güzel olur çıkıp gelsen bir Eylül. İnan yapraklar sararmaktan vazgeçer şehrimizde. Benim ki de ne ütopik bir hayal öyle. Bir resme inanıp neler düşünüyorum deli miyim neyim Arkadaş! Neyse sen çok başka hayaller kurdurmadan bana ben gidiyim bakkaldan bir sigara alayım. Malum sensiz zor ilerliyor dakikalar sigara olmazsa bitmez bu gece be Leyla…