Gözlerinin içine bakıyorum
ve tanıyamıyorum
Işık vurunca siyahiliğinin kırılıp 
katmanlarının kırılmadığı.

Bu eller tanıdık olmalı
Bu yara izi neredeyse hatırlanacak
ve gözler,
Böyle uzak olmamalı
böyle soğuk
böyle sevgisiz 
hatta hiç sevilmemiş, 
gibi.

Uzun yoldan geldim
Bir şeyleri ve birilerini koparıp atacak kadar üstümden
Yorgunum
Uykusuzum
Pişman değilim ancak üzgünüm
Seçimlerimin getirdiği sonuçlar olmasına
gözlerinin.

Ben buradan bir hafifleyip bin ağırlaşarak gittim
-Ben buraya bir hafifleyip bin ağırlaşarak döndüm-
ama nüans ağırlıklar değildi.
Hiçbir zaman olmadı
Önemli olan gitmelerdi
ve koşulsuz geri dönüşler.

Yani bakmamalı gözlerin
böyle uzak
böyle soğuk
böyle sevgisiz 
hatta hiç sevilmemiş, 
gibi.
Çünkü sevdim biliyorsun.
Sadece bazı hikayeler bazı insanlar gibi
hep eksik.